پارگی ACL یا پارگی رباط صلیبی قدامی یکی از شایع ترین آسیب های زانو است که در بین ورزشکاران شایع است و بیشتر در بین ورزشکاران زن رخ می دهد.
رباط ها استخوان ها را به استخوان ها متصل می کنند. ACL به عنوان یکی از چهار رباط اصلی زانو، قسمت جلویی بالای استخوان ساق پا را به قسمت پایینی پشتی استخوان ران متصل می کند. ACL همچنین از لغزش ساق پا به جلو جلوگیری می کند و ثبات چرخشی را برای زانو فراهم می کند.
این رباط تقریباً 90 درصد از ثبات مفصل زانو را فراهم می‌کند، رباط های آسیب دیده “پیچ خوردگی” در نظر گرفته می شوند. پیچ خوردگی سه درجه دارد و در پیچ خوردگی درجه 3 رباط پاره شده و مفصل بسیار شل یا ناپایدار است. در اکثر آسیب های ACL، رباط به طور کامل به دو قسمت پاره می شود و بیشتر پارگی های ACL در وسط رباط یا زمانی که رباط از استخوان ران کشیده می شود رخ می دهد. این آسیب ها بدون جراحی بهبود پیدا نمی کنند.
علائم پارگی ACL
- احساس درد شدید در زانو که مانع از ادامه فعالیت ورزشی می شود.
- شنیده شدن صدای پارگی چیزی در زانو یکی از علائم شایع در زمان بروز آسیب است.
- تورم و التهاب زانو پس از آسیب دیدگی
- حساسیت زانو به لمس و فشار
- ناتوانی در تحمل وزن بر روی پای آسیب دیده
- احساس ناپایداری و بی ثباتی در زانو
دلایل و عوامل خطر
آسیب‌های ACL بیشتر در افرادی اتفاق می‌افتد که ورزش‌هایی را انجام می‌دهند که چرخش سریع و پرش در آنها رایج است، مانند بسکتبال، فوتبال، اسکی و فوتبال.
بر طبق آمارها تقریباً 70 درصد پارگی‌های ACL بدون تماس مستقیم با زانو اتفاق می‌افتد. در این موارد، پارگی زمانی اتفاق می‌افتد که فردی در حال دویدن است و به سرعت تغییر جهت می‌دهد، ناگهان می‌پیچد یا می ایستد.
سایر موارد آسیب از تماس مستقیم با یک جسم یا شاید با بازیکن دیگری در حین ورزش ناشی می شود. یک مثال ممکن است ضربه مستقیم به زانو در حین تکل فوتبال باشد.
عواملی که ریسک بروز این آسیب را افزایش می دهند نیز عبارتند از :
- جنسیت مونث (ممکن است تفاوت های هورمونی و تفاوت در قدرت عضلانی نقش داشته باشد.)
- بازی فوتبال یا بسکتبال
- شرکت در ژیمناستیک یا اسکی در سراشیبی
- تهویه ناکافی در فضای ورزشی
- بازی با وسایل ورزشی غیراستاندارد
- پوشیدن کفش های نامناسب
- بازی روی چمن مصنوعی
درمان پارگی ACL
پیش آگهی پارگی ACL به متغیرهای زیادی از جمله نوع و میزان آسیب شما و نحوه درمان آن بستگی دارد.
در بیشتر موارد، برای ترمیم آسیب به جراحی بازسازی نیاز دارید. برای برخی از افراد، به ویژه آنهایی که خیلی فعال نیستند، آسیب احتمالاً در فعالیت های روزانه آنها اختلال ایجاد نمی کند. آنها ممکن است یک برنامه تقویتی را به جای جراحی انتخاب کنند.
پیش آگهی پارگی نسبی ACL بدون مداخله جراحی اغلب بسیار خوب است، دوره بهبودی و توانبخشی معمولاً حداقل سه ماه طول می کشد. برخی از افراد با پارگی جزئی ACL ممکن است همچنان بی ثباتی را تجربه کنند. حتی پس از این دوره نقاهت نیز مشکل ایجاد می کند.
پارگی کامل ACL بدون جراحی پیش آگهی خوبی ندارد. برخی از افرادی که ACL را به طور کامل پاره کرده اند، نمی توانند در ورزش هایی شرکت کنند که نیاز به چرخش دارند. برخی دیگر حتی در حین فعالیت های عادی مانند راه رفتن، بی ثباتی را تجربه می کنند
بهبودی از جراحی بازسازی ACL همراه با توانبخشی با فیزیوتراپی ورزشی معمولاً می تواند ثبات و عملکرد را به زانو بازگرداند. پس از جراحی و فیزیوتراپی، پس از اینکه قدرت، تعادل و هماهنگی پاهای شما تقریباً به حالت عادی بازگشت، باید بتوانید دوباره ورزش کنید.
فیزیوتراپی بخش مهمی از ریکاوری است که شامل تمرینات کششی، حفظ تعادل و تمرینات قدرتی است.
پس از جراحی، بسته به میزان پارگی و سطح فعالیتی که می خواهید به آن برسید، به احتمال زیاد به مدت 6 تا 12 ماه در یک برنامه فیزیوتراپی شرکت خواهید کرد.
اگر ورزشکار هستید، توانبخشی ممکن است بیشتر طول بکشد تا شما را در شرایط فیزیکی برای شرکت در ورزش یا فعالیت خود قرار دهد.
بخش اول فیزیوتراپی بر بازگرداندن دامنه حرکتی مناسب به مفصل ACL و عضلات اطراف آن، از جمله عضلات چهارسر ران و همسترینگ تمرکز خواهد کرد.
پس از رسیدن به این هدف، یک برنامه تقویتی به شما داده می شود که بر افزایش استرس در سراسر رباط تمرکز دارد.
در آخرین مرحله توانبخشی، فیزیوتراپ شما ارزیابی می کند که کدام فعالیت ها، در صورت وجود، همچنان درد، ناراحتی یا بی ثباتی در مفصل زانو شما ایجاد می کند و راه هایی را برای دور زدن چنین فعالیت هایی ایجاد می کند.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی ورزشی – فیزیوتراپی در نیاوران – فیزیوتراپی در شمال تهران
هیچ دیدگاهی ثبت نشده